بررسی رابطه جهت گیری مذهبی و احساس معنا در زندگی با کیفیت زندگی

این پژوهش به منظور بررسی رابطه جهت­گیری مذهبی و احساس معنا در زندگی با کیفیت زندگی در سالمندان مقیم خانه سالمندان شهر تهران انجام گرفت. پژوهش از نوع همبستگی بود. به این منظور، از مجموع خانه­های سالمندان شهر تهران که از ٤٢٠٠ سالمند نگهداری می­کنند، ١٠ خانه سالمند به صورت تصادفی انتخاب، و بر اساس جدول مورگان ٣٥٠ نفر از آنها به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده این پژوهش پرسشنامه کیفیت زندگی، مقیاس شاخص ارزش­مندی زندگی و مقیاس جهت­گیری مذهبی آلپورت بود. برای تحلیل داده­ها  از تحلیل رگرسیون و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج نشان داد که احساس معنا در زندگی با کیفیت زندگی (حیطه روانشناختی و روابط اجتماعی) رابطه  معنادار دارد. در واقع احساس معنا بیشترین سهم را (٥٢٪) در پیش­بینی کیفیت زندگی دارد. اما جهت­گیری مذهبی درونی ٤٨٪ و جهت­گیری بیرونی ١٨٪ کیفیت زندگی را پیش­بینی می­کند. با توجه به نتیجه پژوهش، بالا بودن احساس معنا در زندگی سالمندان باعث بهبود کیفیت زندگی آنها می­شود. هر چند توجه به کیفیت زندگی همه سالمندان یکی از چالش­های مهم قرن حاضر است، اما سالمندان مقیم آسایشگاه­ها از اولویت بیشتری برخوردارند، چرا که سالمندان مقیم آسایشگاه جزء آسیب پذیرترین قشر سالمند هستند.